اهمیت تعامل بین فناوری، صنعت و جامعه
در چند دهه اخیر تکنولوژی و فناوری بر موقعیت و عملکرد بسیاری از جوامع، سازمان ها و افراد اثرات قابل ملاحظه ای گذاشته و به موازات پیشرفت های شگرفی که در این زمینه به وجود آمده است، سرنوشت جوامع، سازمان ها و افراد هرروز بیش از گذشته به آن گره می خورد. بدیهی است که […]
در چند دهه اخیر تکنولوژی و فناوری بر موقعیت و عملکرد بسیاری از جوامع، سازمان ها و افراد اثرات قابل ملاحظه ای گذاشته و به موازات پیشرفت های شگرفی که در این زمینه به وجود آمده است، سرنوشت جوامع، سازمان ها و افراد هرروز بیش از گذشته به آن گره می خورد. بدیهی است که در چنین موقعیتی، شناخت تاثیرات فناوری بر زندگی مردم اهمیت فزاینده ای یافته است. با توجه به این واقعیات باید گفت که فناوری یکی از عوامل مهم محیطی به شمار می آید که بر موقعیت، عملکرد و سرنوشت جوامع و افراد اثرات جدی می گذارد. بحث در مورد تاثیر فناوری بر افراد و جامعه موضوع تازه ای نیست و از ابتدای پیدایش و گسترش آن این موضوع مورد بحث قرارگرفته است. هنوز هم افرادی وجود دارند که معتقدند بشر به وسیله تکامل تکنولوژی تهدید شده است. ما در یک ارتباط حیاتی با تکنولوژی قرار داریم. با وجود این، باید در مورد اثرات آن بر خود به عنوان افراد و به عنوان اعضای جامعه آگاه باشیم.
همچنین فناوری از عوامل اساسی پیشرفت اقتصاد طی چند قرن اخیر است که نقشی انکارناپذیر در بهبود و رشد تولید جهان داشته است.تغییرات فناوری موجب بهبود فرآیند تولید کالاها و خدمات و افزایش کارآیی فرآیند تولید می گردد. در واقع، مطابق نظریه های رشد اقتصادی جدید، تغییر فناوری جزء لاینفک حرکت، رشد و پیشرفت اقتصادی و به تعبیری موتور رشد اقتصادی است.
به کارگیری انواع فن آوری در بخش ها و بنگاه های کشورهای مختلف، از طریق تعمیق سرمایه و بهبود کیفیت نیروی کار و بهبود رشد تولید، به افزایش بهره وری نیروی کار منتهی می شود. تجربه رشد و توسعه صنعتی طی یک قرن گذشته، به ویژه در سه دهه اخیر، در کشورهای در حال توسعه به طور عام و در کشورهای نو ساخته صنعتی به طور خاص، از دیدگاه منابع و عوامل رشد مبین آن است که سرمایه های فیزیکی و انسانی، ارتقای فناوری تولید و افزایش بهره وری، نقش مسلط در پیشرفت اقتصادی ـ صنعتی این کشورها داشته است.
در ایران، موضوع کمی متفاوت است. با وجود صرف منابع و درآمدهای ارزشی ناشی از صادرات نفت خام، به منظور توسعه بخش صنعت، طی چند دهه اخیر، سهم این بخش هنوز در اقتصاد ملی کم و توان این بخش در جذب نیروی متخصص و فناوری های جدید پایین است و صنایع مبتنی بر فناوری بالا نیز از سهم ناچیزی برخوردار هستند و هنوز برای دستیابی به صنعتی پویا و محرک اقتصادی، راه درازی پیش روی ماست.
از اینرو اهمیت تعامل بین فناوری، صنعت و جامعه جایگاه ویژه خود را بیش از پیش نمایان ساخته و برنامه ریزی کلان و محوری توسط سیاست گذاران و راهبران این حوزه را مورد توجه قرار می دهد.
مهندس زهرا بختیاری
فعال کارآفرینی و فناوری
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.