محکوم به داشتن «حال خوب» هستیم
بحث داغ این روزها، شهرها را به هم ریخته است. همه جا در هر محفلی و در هر زمانی حرفش داغ است. تعارف را کنار بگذاریم، «وحشت» همه جا را در برگرفته است. این در حالی است که بر اساس آنچه مسئولان سلامت کشور اعلام کرده اند خطرناکی این ویروس از آنفولانزا کمتر است. می […]
بحث داغ این روزها، شهرها را به هم ریخته است. همه جا در هر محفلی و در هر زمانی حرفش داغ است. تعارف را کنار بگذاریم، «وحشت» همه جا را در برگرفته است. این در حالی است که بر اساس آنچه مسئولان سلامت کشور اعلام کرده اند خطرناکی این ویروس از آنفولانزا کمتر است.
می دانم، هر وقت و هر جا این جمله «خطرناک تر بودن آنفولانزا» از «کرونا» را می شنویم، می خواهیم گوینده آن را حسابی تنبه کنیم. حق هم داریم. این همه سال آنفولانزا می آید و می رود حتی یک ساعت هم به مردم توصیه نمی شود که در خانه بمانند و یا فلان مسئول و نماینده مجلس از خودش فیلم نمی گذارد در فضای مجازی که «من هم آنفولانزایی شدم» و ….
این را هم می دانم که عمده مردم کشور به آمارهای ارایه شده از سوی مسئولان اعتماد ندارند و هر چه رقم بالاتر باشد خواهان بیشتری دارد. تمام شایعات در مورد ساخته دست بشر بودن این ویروس و … را هم خوانده ام. این را هم می دانم که اکثر مردم ایران احساس بی دفاعی در برابر این ویروس دارند. نوع اطلاع رسانی مسئولان کشوری هم بماند. ماجرای ماسک و ضد عفونی و … را هم که لازم به ذکر نیست.
با همه این آشفتگی ها و نا بسمانی ها اما یادمان باشد در حال حاضر ما به یک چیز بیشتر از هر چیزی نیاز داریم. «حال خوب»؛ گمشده مهم این سرزمین؛ مدت هاست که «یک دم حال خوب» است. حالمان خیلی وقت است که بد شده و خوب هم نمی شود. کرونا بهانه است. ما حالمان خوب نیست. اگر حالمان خوب باشد، «کرونا را که هیج؛ بزرگ تر از آن را هم شکست می دهیم.»
بیایید حالا که معرض این بیماری قرار گرفته ایم؛ خودمان را محکوم به داشتن حال خوب کنیم. با گوش دادن به موسیقی های خوب شروع کنیم. فیلم های طنز ببنیم. به مسئولان کشوری اساسا فکر نکنیم. البته موارد بهداشتی را رعایت کنیم. فعلا در این دو هفته سفر نرویم. اما به دوستان مان زنگ بزنیم از گذشته های خوب حرف بزنیم. از دست کفتارهایی که ماسک و ضد عفونی کننده احتکار کردند، «حرس» نخوریم آنها هدف شان همان است. از «ایپیدمی خبرهای بد » خودمان را دور کنیم. اینکه چه کسی آمار واقعی اعلام می کند چقدر مهم است؟ حرف مسئولان سلامت را بشنویم تا جایی که به کارمان می آید و بقیه را گوش ندهیم.
*حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو
و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو
هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن
و آنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
*مولوی
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.